Beste allemaal,
Na een geweldig jaar vol met ervaringen is voor mij de vakantie aangebroken. Ik ben nu al een paar weken definitief terug in Nederland en dit wordt dus ook mijn laatste nieuwsbrief.
Maar er zijn in de afgelopen maanden nog wel wat dingen gebeurt waar ik nog kort over zal vertellen. In Juni hebben we een geweldige evangelisatie actie gehad samen met de bijbelschool Foundation for Life in Zeilhem. In Doetichem en Winterswijk zijn we overdag de straat op gegaan om mensen over Jezus te vertellen. Vooral jonge mensen stond heel open en een aantal hebben een keus voor Jezus gemaakt! ’s Avonds hielden we gebedsgenezingsamenkomsten en opnieuw kozen mensen voor Jezus. Ook zijn er verschillende wonderen van genezing gebeurt. Al met al was het een te gekke week.
Een ander hoogtepunt van de afgelopen tijd was een weekend over de Heilige Geest. Dat was in samenwerking met een kerk in Schinnen. Het was een fijn weekend, wij als studenten hebben anderen geholpen om te bidden voor zieken, om te profeteren, om nieuwe liederen te zingen. Het was ook mijn eerste keer om op het podium zomaar een nieuw lied te zingen en God daarin te prijzen. Een nieuw lied dat ontstaat als je begint te zingen en kan je dus niet oefenen. Ik heb daarin echt mijn grens verlegd en gelukkig ging het goed, het is toch altijd weer even spannend.
Verder is mijn scriptie af. De titel is ‘Zorg voor jezelf!’ met als ondertitel ‘een goede balans tussen ontspanning en inspanning’. Tijdens de afsluiting van dit jaar heb ik hem gepresenteerd en hebben wij ook een certificaat van de bijbelschool meegekregen. Op dat certificaat staan persoonlijke dingen aan de hand van de 7 C’s van de bijbelschool, je talenten en je minder goede punten. En na een slot gebed was het toch echt voorbij…
Tot slot wil ik iedereen heel erg bedanken voor de steun van dit jaar, zowel financieel als gebed. Ik heb het heel fijn gehad, soms ook wel lastig maar ik heb vooral enorm veel geleerd. Ik wil alles wat ik geleerd heb, stap voor stap gaan toepassen in mijn leven. Volgend jaar ga ik de versnelde Pabo doen, in drie jaar ipv 4 jaar. Ik heb er erg veel zinin maar ga eerst nog lekker vakantie vieren en werken. Mijn bijbelschool jaar is voorbij, en dit dan ook mijn laatste berichtje.
Lieve groetjes,
Carina
zaterdag 17 juli 2010
dinsdag 18 mei 2010
Kidscamp!!
Hallo lieve mensen,
Het is erg lang geleden maar bij deze toch nog een blog van mij. Ik heb het hier enorm naar mijn zin en leer erg veel. Afgelopen weekend hebben we kidscamp gehad. Dat is een kinderkamp georganiseerd door BTC. Ik heb meegedraaid als leiding en had samen met 2 anderen een groep van 10 kinderen van 9/10 jaar. Je trekt dan 4 dagen lang intensief op met die kids, je eet met ze, helpt ze opstaan een aankleden, slaapt bij ze, doet alle spellen met ze en gaat met hun naar de samenkomsten. De kinder samenkomsten waren echt goed. Met veel interactie, dansjes, liedjes, verhalen, toneelstukken en bidden werd die kinderen iets vertelt. Het thema was Surf with Jesus! En de slogan: game over, power off, Jezus volgen is supertof! Kinderen komen al heel jong in aanraking met de computer, allerlei games enzv. Het doel van dit thema was om de kinderen te leren dat niet alles wat ze zien op de computer altijd goed is, en dat ze de "powerknop" ook uit kunnen zetten. We hebben ook nog voor de kinderen mogen bidden voor vervulling van de HG en voor problemen waar ze zelf mee kwamen. Als je hoort waar die kinderen mee zitten dan schrik je, de problemen zijn vaak erger dan wij denken. Het is mooi als je dan iets kan betekenen voor een kind. Al met al was het kamp fantastisch, ik heb er zelf ook veel van geleerd. Wel was het heel erg vermoeiend, twas erg koud en we sliepen in tenten dus de nachten waren erg kort.
De komende dagen lekker een beetje uitrusten.
Ik heb inmiddels een studie uitgekozen voor volgend jaar, het wordt de Pabo in Ede. Het schiet nu erg op, over 6 weken is C7 voorbij. Dat is aan de ene kant jammer maar aan de andere kant heb ik ook wel zin om met iets nieuws te beginnen namelijk de Pabo.
lieve groetjes,
Carina
Het is erg lang geleden maar bij deze toch nog een blog van mij. Ik heb het hier enorm naar mijn zin en leer erg veel. Afgelopen weekend hebben we kidscamp gehad. Dat is een kinderkamp georganiseerd door BTC. Ik heb meegedraaid als leiding en had samen met 2 anderen een groep van 10 kinderen van 9/10 jaar. Je trekt dan 4 dagen lang intensief op met die kids, je eet met ze, helpt ze opstaan een aankleden, slaapt bij ze, doet alle spellen met ze en gaat met hun naar de samenkomsten. De kinder samenkomsten waren echt goed. Met veel interactie, dansjes, liedjes, verhalen, toneelstukken en bidden werd die kinderen iets vertelt. Het thema was Surf with Jesus! En de slogan: game over, power off, Jezus volgen is supertof! Kinderen komen al heel jong in aanraking met de computer, allerlei games enzv. Het doel van dit thema was om de kinderen te leren dat niet alles wat ze zien op de computer altijd goed is, en dat ze de "powerknop" ook uit kunnen zetten. We hebben ook nog voor de kinderen mogen bidden voor vervulling van de HG en voor problemen waar ze zelf mee kwamen. Als je hoort waar die kinderen mee zitten dan schrik je, de problemen zijn vaak erger dan wij denken. Het is mooi als je dan iets kan betekenen voor een kind. Al met al was het kamp fantastisch, ik heb er zelf ook veel van geleerd. Wel was het heel erg vermoeiend, twas erg koud en we sliepen in tenten dus de nachten waren erg kort.
De komende dagen lekker een beetje uitrusten.
Ik heb inmiddels een studie uitgekozen voor volgend jaar, het wordt de Pabo in Ede. Het schiet nu erg op, over 6 weken is C7 voorbij. Dat is aan de ene kant jammer maar aan de andere kant heb ik ook wel zin om met iets nieuws te beginnen namelijk de Pabo.
lieve groetjes,
Carina
maandag 1 maart 2010
nieuwe belevenissen...
Hallo lieve mensen,
Na een lange tijd weer even een berichtje op mijn weblog. Ik heb het laatste stukje van de zendingsreis niet afgemaakt, dus voor de mensen die het nog niet weten: ik heb een hele goede laatste week gehad in India met evangelisatie op straat, mensen die tot bekering komen en veel contact met kinderen en bijbelschoolstudenten daar. Heel tof, en daarna ben ik weer veilig in Nederland aangekomen zonder vertraging! Het lijkt alsof je niet weg geweest bent en toch ben je verandert. Ik voel me vrijer en straal van binnen, en ben vrijmoediger geworden. Je leert zo enorm veel op zo'n zendingsreis, als je de kans krijgt, doen!! Met een heleboel ervaringen ga je verder het leven in.
Na de zendingsreis hadden we een week vrij om bij te komen thuis, maar ik was nog niet helemaal uitgerust. Een paar dagen na onze aankomst in Belgie, vlogen we meteen in een tienerkamp van een week. Dat was heel intensief maar een hele leuke ervaring. Het ging over vriendschap en sexualiteit. Een mooi onderwerp dat heel goed in de verf werd gezet. Marina de Joode heeft gesproken, zij is een therapeut, een sexuoloog. Dat was erg goed, er werden geen doekjes omgedraait en vanuit een goed christelijk oogpunt op het niveau van tieners. Ik was leiding van een groepje tieners samen met iemand anders. Je gaat met je groep allerlei activiteiten doen en motiveert ze, praat met ze.
Ook heb ik twee keer meegezongen met de band, erg leuk! Je hebt een hele korte tijd om nieuwe dingen aan te leren in een andere band, een leuke uitdaging.
In Nederland hebben we niet zoveel kampen als dit soort. Het is heel leerzaam om eens een keer mee te draaien in zo'n kamp, je doet nieuwe ideeen op voor thuis!
Verder hebben we afgelopen weken lesgehad over preken; hoe bouw je zoiets op, wat moet je wel en niet doen, hoe praat je, hoe presenteer je jezelf etc. Ook hebben we al een oefenpreek moeten maken en houden, dat ging best goed. En mijn echte spreekbeurt staat al gepland, eind maart in Leuven. Een nieuwe uitdaging en oefening.
Ook hebben we lesgehad over christelijke levenswandel en levenshouding. Waar ga je voor? Let je ook op de mensen om je heen? Niet iedereen komt zomaar mee in jouw ideeen. Bij de 1 ligt de lat hoger dan bij de ander enzv. Erg belangrijk onderwerp.
Roeline gaf les over pastoraat: begeleiding en bevrijding. Over do's and don't, symptomen van gebondenheid, wat doe je tijdens pastoraat, wanneer ga je bidden voor bevrijding, wat doe je als er niets gebeurt.. En na de les hebben we een gebedsuur.
Afgelopen donderdag avond hebben we go with the flow gehad. Les over lofprijzing en aanbidding(de praktijk). We hebben wat zangoefening gedaan,(met veel gelach) en daarna moesten we allemaal een bijbeltekst uitkiezen en vervolgens bepalen voor wie die moest zijn(iemand uit de groep). En het mooie was dat niemand er 2 of geen kreeg, het kwam precies uit, God leidt. En die bijbeltekst moest je spontaan over diegene gaan uitzingen. Dus niet zeggen maar zingen. Erg goeie oefening en heel leuk. Een gezongen profetie of woord voor iemand persoonlijk maakt meer indruk en blijft langer hangen.
Ik kan nog veel meer vertellen maar dan wordt het wel heel lang. Ik ben wel moe geweest de afgelopen maand door de vele inspanningen. Dus ik moet even rustig aan doen en optijd naar bed. We moeten beginnen aan een scriptie en mijn onderwerp is na lang twijfelen: Zorg voor jezelf!! Komend weekend ben ik weer thuis!
Na een lange tijd weer even een berichtje op mijn weblog. Ik heb het laatste stukje van de zendingsreis niet afgemaakt, dus voor de mensen die het nog niet weten: ik heb een hele goede laatste week gehad in India met evangelisatie op straat, mensen die tot bekering komen en veel contact met kinderen en bijbelschoolstudenten daar. Heel tof, en daarna ben ik weer veilig in Nederland aangekomen zonder vertraging! Het lijkt alsof je niet weg geweest bent en toch ben je verandert. Ik voel me vrijer en straal van binnen, en ben vrijmoediger geworden. Je leert zo enorm veel op zo'n zendingsreis, als je de kans krijgt, doen!! Met een heleboel ervaringen ga je verder het leven in.
Na de zendingsreis hadden we een week vrij om bij te komen thuis, maar ik was nog niet helemaal uitgerust. Een paar dagen na onze aankomst in Belgie, vlogen we meteen in een tienerkamp van een week. Dat was heel intensief maar een hele leuke ervaring. Het ging over vriendschap en sexualiteit. Een mooi onderwerp dat heel goed in de verf werd gezet. Marina de Joode heeft gesproken, zij is een therapeut, een sexuoloog. Dat was erg goed, er werden geen doekjes omgedraait en vanuit een goed christelijk oogpunt op het niveau van tieners. Ik was leiding van een groepje tieners samen met iemand anders. Je gaat met je groep allerlei activiteiten doen en motiveert ze, praat met ze.
Ook heb ik twee keer meegezongen met de band, erg leuk! Je hebt een hele korte tijd om nieuwe dingen aan te leren in een andere band, een leuke uitdaging.
In Nederland hebben we niet zoveel kampen als dit soort. Het is heel leerzaam om eens een keer mee te draaien in zo'n kamp, je doet nieuwe ideeen op voor thuis!
Verder hebben we afgelopen weken lesgehad over preken; hoe bouw je zoiets op, wat moet je wel en niet doen, hoe praat je, hoe presenteer je jezelf etc. Ook hebben we al een oefenpreek moeten maken en houden, dat ging best goed. En mijn echte spreekbeurt staat al gepland, eind maart in Leuven. Een nieuwe uitdaging en oefening.
Ook hebben we lesgehad over christelijke levenswandel en levenshouding. Waar ga je voor? Let je ook op de mensen om je heen? Niet iedereen komt zomaar mee in jouw ideeen. Bij de 1 ligt de lat hoger dan bij de ander enzv. Erg belangrijk onderwerp.
Roeline gaf les over pastoraat: begeleiding en bevrijding. Over do's and don't, symptomen van gebondenheid, wat doe je tijdens pastoraat, wanneer ga je bidden voor bevrijding, wat doe je als er niets gebeurt.. En na de les hebben we een gebedsuur.
Afgelopen donderdag avond hebben we go with the flow gehad. Les over lofprijzing en aanbidding(de praktijk). We hebben wat zangoefening gedaan,(met veel gelach) en daarna moesten we allemaal een bijbeltekst uitkiezen en vervolgens bepalen voor wie die moest zijn(iemand uit de groep). En het mooie was dat niemand er 2 of geen kreeg, het kwam precies uit, God leidt. En die bijbeltekst moest je spontaan over diegene gaan uitzingen. Dus niet zeggen maar zingen. Erg goeie oefening en heel leuk. Een gezongen profetie of woord voor iemand persoonlijk maakt meer indruk en blijft langer hangen.
Ik kan nog veel meer vertellen maar dan wordt het wel heel lang. Ik ben wel moe geweest de afgelopen maand door de vele inspanningen. Dus ik moet even rustig aan doen en optijd naar bed. We moeten beginnen aan een scriptie en mijn onderwerp is na lang twijfelen: Zorg voor jezelf!! Komend weekend ben ik weer thuis!
Liefs en zegen,
Carina
maandag 25 januari 2010
Delhi, Shillong en Juwai
Hallo allemaal,
We hebben diensten gehad in Delhi. Helaas alleen 's avonds diensten, we dachten dat het ook overdag zou zijn. Ipv daarvan hebben we wat extra toeristen dingen gezien. De avonddiensten waren in drie verschillende gemeenten. Het was leuk om daar te zijn, maar het is toch anders dan een conferentie. Je hebt maar heel even contact met elkaar en bouwt niet echt iets op. Je moet heel veel doen in een korte dienst. Niettemin zijn er mensen gezegend en genezen. De laatste dienst in Delhi was aan het begin van een sloppenwijk. Met open riolen enzovoort. We hebben maar weinig gezien want het werd donker, maar het rook niet zo lekker. Veel mensen uit de gemeentes daar zijn er arm en hebben veel schulden en problemen.
Soms proberen ze je water te laten zegenen om een ziek iemand thuis te besprenkelen. Dat doen wij niet. Het ligt heel dicht tegen afgoderij aan. We bidden voor mensen niet voor water of olie enzv. Ook proberen ze ons de schoenen uit te laten trekken want voor hun is de kerk heilig. Dat doen we ook niet want de mensen zijn de kerk, het kerkgebouw is niet heilig. Omdat de meeste christenen hier uit het hindoeisme komen hebben ze soms de neiging om dingen heilig te verklaren. We proberen dat tegen te gaan.
Na Delhi vertrokken we naar Shillong. Dat is de verste plaats waar we heen gaan. Het was niet zo'n leuke reis. We hebben lang moeten wachten op het vliegveld, op het laatst besloot ons vliegtuig eerst nog ergens anders een tussenstop te maken waardoor we nog later kwamen. Toen we eindelijk op het vliegveld in Guwati waren moesten we nog 4 uur rijden naar Shillong. Ergens midden in de nacht kwamen we eindelijk aan in ons hotel. We waren die dag om 8 uur vertrokken dus het was een lange dag. Die daar daarna reden we door naar Juwai. Shillong en Juwai liggen midden in de bergen. In de stad zelf is alles heuvelachtig. En de wegen ernaartoe zijn een en al bocht. Shillong is een hele mooie stad. Dit gebied is vroeger beinvloedt door engelse zendelingen waardoor het rijker is dan de meeste andere delen van India. Het ziet er ook veel mooier uit en er zijn bijna geen bedelaars. Juwai is ook wel mooi maar niet zo mooi als Shillong. De natuur is overal prachtig.
De diensten in Juwai waren heel fijn. Het was een conferentie dus we hadden langere tijd met de mensen te maken. Ze hadden een grote zaal afgehuurd met een mooi podium. Aan het beging van de conferentie waren er maar weinig mensen maar aan het einde van de conferentie op zondag, zat bijna de hele zaal vol. Zo'n 400 man denk ik. We hebben veel kunnen doen, paar keer een lied gezongen, ik heb lesgegeven over vlaggen en gevlagd tijdens de aanbidding op het podium. Voor sommige mensen is het helemaal nieuw het vlaggen, en ze zijn ervoor gemotiveerd. Verder hebben we geprofeteerd en gebeden voor de zieken. De leiders die er waren zijn hele leuke bijzondere mensen. Het is erg fijn om ze te ontmoeten. De conferentie eindigde met alle leiders dansend op het podium. Dat zijn pas voorbeelden!
Al met al een fijne tijd gehad, kben alleen nu erg moe en verkouden. Komende dagen maar een beetje rustig aan doen en op weg naar Agra. Dat is onze laatste bestemming. We gaan daar naar een echtpaar Ralph en Ranoeka. Hij is een duitser, zij een indiase. Ze hebben daar een kinderhuis en een bijbelschool. En wij zullen daar helpen. Ik weet niet precies wat we gaan doen, het is weer een nieuwe ervaring.
liefs,
Carina
We hebben diensten gehad in Delhi. Helaas alleen 's avonds diensten, we dachten dat het ook overdag zou zijn. Ipv daarvan hebben we wat extra toeristen dingen gezien. De avonddiensten waren in drie verschillende gemeenten. Het was leuk om daar te zijn, maar het is toch anders dan een conferentie. Je hebt maar heel even contact met elkaar en bouwt niet echt iets op. Je moet heel veel doen in een korte dienst. Niettemin zijn er mensen gezegend en genezen. De laatste dienst in Delhi was aan het begin van een sloppenwijk. Met open riolen enzovoort. We hebben maar weinig gezien want het werd donker, maar het rook niet zo lekker. Veel mensen uit de gemeentes daar zijn er arm en hebben veel schulden en problemen.
Soms proberen ze je water te laten zegenen om een ziek iemand thuis te besprenkelen. Dat doen wij niet. Het ligt heel dicht tegen afgoderij aan. We bidden voor mensen niet voor water of olie enzv. Ook proberen ze ons de schoenen uit te laten trekken want voor hun is de kerk heilig. Dat doen we ook niet want de mensen zijn de kerk, het kerkgebouw is niet heilig. Omdat de meeste christenen hier uit het hindoeisme komen hebben ze soms de neiging om dingen heilig te verklaren. We proberen dat tegen te gaan.
Na Delhi vertrokken we naar Shillong. Dat is de verste plaats waar we heen gaan. Het was niet zo'n leuke reis. We hebben lang moeten wachten op het vliegveld, op het laatst besloot ons vliegtuig eerst nog ergens anders een tussenstop te maken waardoor we nog later kwamen. Toen we eindelijk op het vliegveld in Guwati waren moesten we nog 4 uur rijden naar Shillong. Ergens midden in de nacht kwamen we eindelijk aan in ons hotel. We waren die dag om 8 uur vertrokken dus het was een lange dag. Die daar daarna reden we door naar Juwai. Shillong en Juwai liggen midden in de bergen. In de stad zelf is alles heuvelachtig. En de wegen ernaartoe zijn een en al bocht. Shillong is een hele mooie stad. Dit gebied is vroeger beinvloedt door engelse zendelingen waardoor het rijker is dan de meeste andere delen van India. Het ziet er ook veel mooier uit en er zijn bijna geen bedelaars. Juwai is ook wel mooi maar niet zo mooi als Shillong. De natuur is overal prachtig.
De diensten in Juwai waren heel fijn. Het was een conferentie dus we hadden langere tijd met de mensen te maken. Ze hadden een grote zaal afgehuurd met een mooi podium. Aan het beging van de conferentie waren er maar weinig mensen maar aan het einde van de conferentie op zondag, zat bijna de hele zaal vol. Zo'n 400 man denk ik. We hebben veel kunnen doen, paar keer een lied gezongen, ik heb lesgegeven over vlaggen en gevlagd tijdens de aanbidding op het podium. Voor sommige mensen is het helemaal nieuw het vlaggen, en ze zijn ervoor gemotiveerd. Verder hebben we geprofeteerd en gebeden voor de zieken. De leiders die er waren zijn hele leuke bijzondere mensen. Het is erg fijn om ze te ontmoeten. De conferentie eindigde met alle leiders dansend op het podium. Dat zijn pas voorbeelden!
Al met al een fijne tijd gehad, kben alleen nu erg moe en verkouden. Komende dagen maar een beetje rustig aan doen en op weg naar Agra. Dat is onze laatste bestemming. We gaan daar naar een echtpaar Ralph en Ranoeka. Hij is een duitser, zij een indiase. Ze hebben daar een kinderhuis en een bijbelschool. En wij zullen daar helpen. Ik weet niet precies wat we gaan doen, het is weer een nieuwe ervaring.
liefs,
Carina
vrijdag 15 januari 2010
genezing!
Twee blogs snel achter elkaar, want er gebeuren zoveel gave dingen! Afgelopen 2 dagen waren heel goed. Er is gisteren iemand met een gedeeltelijk verlamd been en een verlamde hand genezen! Dit gebeurde in een gezamelijk gebed, niemand heeft hem de handen opgelegd. Na het gebed is hij genezen door God! en hij was niet de enige, de ene getuigenis naar de andere volgde van mensen die pijn kwijt waren. En vandaag hebben we mensen de handen opgelegd voor genezing. Deze mensen hebben zoveel verwachting van God dat er heel veel genezingen zijn gebeurd. Bij mij zijn er twee mensen genezen van een doof oor en bij veel mensen verdween er pijn en nog meer dingen. Natuurlijk kunnen we niet alles meteen checken, zoals hartproblemen of aids. Ook niet iedereen geneest. Maar ook heel veel mensen wel, het lijkt wel een open hemel. Prijs God voor wat Hij aan het doen is! Ook komen er veel ongelijke benen en armen gelijk.
Verder zijn er een paar mensen vrij gekomen van demonen. De manifestaties zijn hier soms best heftig, maar Jezus overwint!
Veel mensen vielen onder de kracht van God. God is bezig hier en het is heerlijk om Hem te dienen.
Gister heb ik de vlaggen geintroduceerd. Met zn allen hebben we God aanbeden met vlag en dans. Die Nepalesen kunnen er wat van!
Een ding dat soms wel lastig is, is dat ze je op handen dragen. Alles wat jij doet als blanke is goed enzovoort en ze willen allemaal je emailadres en contact houden. Maar dat isvoor ons natuurlijk niet te doen. Het is lastig om als vrienden met hun te praten want ze plaatsen ons altijd hoger.
Ik heb een hoop foto's van hun want ze willen erg graag op de foto met je. Maar dat iswel leuk.
Het zijn erg mooie en lieve mensen.
Ik kijk uitnaar de volgende diensten in Delhi!
Lieve groetjes uit Azie,
Carina
Verder zijn er een paar mensen vrij gekomen van demonen. De manifestaties zijn hier soms best heftig, maar Jezus overwint!
Veel mensen vielen onder de kracht van God. God is bezig hier en het is heerlijk om Hem te dienen.
Gister heb ik de vlaggen geintroduceerd. Met zn allen hebben we God aanbeden met vlag en dans. Die Nepalesen kunnen er wat van!
Een ding dat soms wel lastig is, is dat ze je op handen dragen. Alles wat jij doet als blanke is goed enzovoort en ze willen allemaal je emailadres en contact houden. Maar dat isvoor ons natuurlijk niet te doen. Het is lastig om als vrienden met hun te praten want ze plaatsen ons altijd hoger.
Ik heb een hoop foto's van hun want ze willen erg graag op de foto met je. Maar dat iswel leuk.
Het zijn erg mooie en lieve mensen.
Ik kijk uitnaar de volgende diensten in Delhi!
Lieve groetjes uit Azie,
Carina
woensdag 13 januari 2010
meetings!
Gelukkig was ik na twee dagen ziek zijn weer beter, maar ik had helaas wel 8 seminars gemist.
maarja niks aan te doen. De dag daarna vertrokken we naar Kathmandu en vervolgens reisden we door naar het platteland. Dat was een geheel nieuwe ervaring, heel anders dan de stad. Het was heel mooi, maar ook wel arm. De huisjes zijn klein, de mensen eten buiten en overal lopen kippen en koeien enzo. Maar de sfeer is leuk. Moeilijk uit te leggen hoe het daar is, maar ik geniet van elke minuut. We hebben daar een conferentie gehouden, buiten. Aangezien de zon niet scheen was het best wel koud. De meetings waren goed. Het geestelijk niveau van de mensen daar was nog niet zo heel hoog dus WIm heeft vooral gesproken over vervulling met de HG, toewijding en natuurlijk genezing. Veel mensen kwamen voor genezing. We hebben daar voor gebeden, dat was erg mooi. Het leek wel of er geen eind aan kwam. Veel mensen zeiden dat ze hun pijn kwijt waren en er kwamen armen en benen gelijk. Helaas nog niet de doorbraak waarop we gehoopt hadden.
Ook hebben we wat met lofprijs en aanbidding gedaan. De mensen kunnen alleen erg slecht engels dus de teksten begrijpen ze niet altijd. Maar op het lied kings of kings hebben we een dansje en dat leren we dan de mensen. Ze vinden dat geweldig. Ook hebben we een nepalees lied ingestudeerd, wat we gezongen hebben.
De mensen vinden het helemaal geweldig dat je er bent en soms staren ze je dus ook lang aan. Ze vinden ons allemaal heel mooi, helaas zouden ze zelf het liefst een witte huid hebben. Wij proberen ze te leren dat zij even mooi zijn.
Ik vindt het heel erg leuk om de mensen te ontmoeten. Het is echt een wereld van verschil maar ik geniet ervan.
Na deze conferentie zijn we doorgereisd naar een stadje. Hier is ook een conferentie van 3 dagen. Vandaag was geweldig, de mensen kwamen los en we hebben gedanst en gejuicht voor God. Ook zijn er mensen spontaan genezen. En we hebben over mensen geprofeteerd.
Morgen ga ik de vlaggen introduceren en er wat over uitleggen. Ik heb er 2 meegenomen. Ik kijk er erg naar uit wat de Heer gaat doen hier.
Er gebeuren teveel mooie dingen hier om op te schrijven. Ik heb het heel erg naar mn zin en geniet ervan om God te dienen op deze manier.
Veel liefs,
Carina
maarja niks aan te doen. De dag daarna vertrokken we naar Kathmandu en vervolgens reisden we door naar het platteland. Dat was een geheel nieuwe ervaring, heel anders dan de stad. Het was heel mooi, maar ook wel arm. De huisjes zijn klein, de mensen eten buiten en overal lopen kippen en koeien enzo. Maar de sfeer is leuk. Moeilijk uit te leggen hoe het daar is, maar ik geniet van elke minuut. We hebben daar een conferentie gehouden, buiten. Aangezien de zon niet scheen was het best wel koud. De meetings waren goed. Het geestelijk niveau van de mensen daar was nog niet zo heel hoog dus WIm heeft vooral gesproken over vervulling met de HG, toewijding en natuurlijk genezing. Veel mensen kwamen voor genezing. We hebben daar voor gebeden, dat was erg mooi. Het leek wel of er geen eind aan kwam. Veel mensen zeiden dat ze hun pijn kwijt waren en er kwamen armen en benen gelijk. Helaas nog niet de doorbraak waarop we gehoopt hadden.
Ook hebben we wat met lofprijs en aanbidding gedaan. De mensen kunnen alleen erg slecht engels dus de teksten begrijpen ze niet altijd. Maar op het lied kings of kings hebben we een dansje en dat leren we dan de mensen. Ze vinden dat geweldig. Ook hebben we een nepalees lied ingestudeerd, wat we gezongen hebben.
De mensen vinden het helemaal geweldig dat je er bent en soms staren ze je dus ook lang aan. Ze vinden ons allemaal heel mooi, helaas zouden ze zelf het liefst een witte huid hebben. Wij proberen ze te leren dat zij even mooi zijn.
Ik vindt het heel erg leuk om de mensen te ontmoeten. Het is echt een wereld van verschil maar ik geniet ervan.
Na deze conferentie zijn we doorgereisd naar een stadje. Hier is ook een conferentie van 3 dagen. Vandaag was geweldig, de mensen kwamen los en we hebben gedanst en gejuicht voor God. Ook zijn er mensen spontaan genezen. En we hebben over mensen geprofeteerd.
Morgen ga ik de vlaggen introduceren en er wat over uitleggen. Ik heb er 2 meegenomen. Ik kijk er erg naar uit wat de Heer gaat doen hier.
Er gebeuren teveel mooie dingen hier om op te schrijven. Ik heb het heel erg naar mn zin en geniet ervan om God te dienen op deze manier.
Veel liefs,
Carina
donderdag 7 januari 2010
Nepal
Hallo mensen,
De Ashram was een bijzondere plek om te zijn. Het was heel mooi aangelegd met meerdere gebouwen, een klein tennisveldje en groentetuin. Het echtpaar wat dat runt haalt de meest zieke mensen van de straat en behandelt hen daar. We hebben de plek gezien waar ze de mensen vandaan halen. De mensen liggen gewoon ziek te zijn op straat. Het is in de buurt van een afgodstempel. Bezoekers aan die tempel kopen eten dat geofferd wordt aan de god en daarna aan de armen gegeven. Dus op die plek zijn veel arme mensen. Zodra wij daar aankwamen stormden ze op ons af met bedelende handen. Vooral de kinderen. Alchohol en drugs zijn grote problemen in die gezinnen. Ook de kinderen gebruiken drugs je kan het zien aan hun tanden, die worden rood.
De mensen van de Asram halen daar dus mensen vandaan. Sommige worden een beetje beter maar anderen liggen daar dood te gaan of zijn al 10 jaar ziek. De gevallen zijn dan ook heel ernstig. Er was een man die twee benen en een arm miste, velen daar missen ledematen. Ook een aantal met tubercolose en nog meer. Maar het mooie is dat die mensen verzorgd worden en over Jezus horen op die plaats. We hebben daar wat met ze gepraat en een dienst gehouden. En een aantal gaf hun leven aan Jezus. Ik heb in die dienst mijn getuigenis gegeven en we hebben een lied gezongen. En natuurlijk hebben we gebeden voor genezing. Jammer genoeg niet direct een genezing gezien. Het was fijn om daar te zijn. Er werken vrijwilligers van meerdere nationaliteiten. O.a. Duits, Indies, Australies, UK. Sommige voor een paar jaar, anderen voor een paar maanden of weken.
Daarna zijn we doorgereisd naar Nepal. Daar was het lekker weer. Gelukkig in een redelijk acceptabel hotel te recht gekomen. Warm water moet je bestellen en dat komen ze dan in een emmer brengen. Maar dat is beter dan niets. Hier hebben we ook samenkomsten gehad in een christelijk conferentie. Erg leuk om christenen te ontmoeten, het zijn erg mooie en lieve mensen.
Wim heeft over allerlei onderwerpen gesproken(genezing, profetie, HG en nog meer). Ik heb ook gesproken in een vrouwensamenkomst over zoon/dochter zijn van God. Twas spannend maar het ging wel goed. Het is soms lastig jezelf goed uit te drukken in het engels. Maar je raakt er wel snel aangewend. Het is wel jammer dat de mensen hier bijna geen engels spreken, dus het is moeilijk om een gesprek te kunnen voeren. We hebben ook nog wat liederen gez0ngen, dat vonden ze erg leuk.
Helaas werd ik de tweede dag daar ziek. Ik werd wakker met 38,5 graad koorts, kben meteen antibiotica gaan slikken en heb de hele dag in bed gelegen. De dag daarna(vandaag) ging het al iets beter, kvoel me nog niet helemaal goed maar de koorts is verdwenen. Kheb waarschijnlijk een 1 of andere infectie opgelopen. Wel balen, ik heb 2 dagen met samenkomsten gemist.
Morgen vertrekken we naar Kathmandu en de dag daarna reizen we door naar een andere plaats en daar hebben we samenkomsten. Khoop dat ik dan helemaal weer opgeknapt ben.
Groetjes,
Carina
De Ashram was een bijzondere plek om te zijn. Het was heel mooi aangelegd met meerdere gebouwen, een klein tennisveldje en groentetuin. Het echtpaar wat dat runt haalt de meest zieke mensen van de straat en behandelt hen daar. We hebben de plek gezien waar ze de mensen vandaan halen. De mensen liggen gewoon ziek te zijn op straat. Het is in de buurt van een afgodstempel. Bezoekers aan die tempel kopen eten dat geofferd wordt aan de god en daarna aan de armen gegeven. Dus op die plek zijn veel arme mensen. Zodra wij daar aankwamen stormden ze op ons af met bedelende handen. Vooral de kinderen. Alchohol en drugs zijn grote problemen in die gezinnen. Ook de kinderen gebruiken drugs je kan het zien aan hun tanden, die worden rood.
De mensen van de Asram halen daar dus mensen vandaan. Sommige worden een beetje beter maar anderen liggen daar dood te gaan of zijn al 10 jaar ziek. De gevallen zijn dan ook heel ernstig. Er was een man die twee benen en een arm miste, velen daar missen ledematen. Ook een aantal met tubercolose en nog meer. Maar het mooie is dat die mensen verzorgd worden en over Jezus horen op die plaats. We hebben daar wat met ze gepraat en een dienst gehouden. En een aantal gaf hun leven aan Jezus. Ik heb in die dienst mijn getuigenis gegeven en we hebben een lied gezongen. En natuurlijk hebben we gebeden voor genezing. Jammer genoeg niet direct een genezing gezien. Het was fijn om daar te zijn. Er werken vrijwilligers van meerdere nationaliteiten. O.a. Duits, Indies, Australies, UK. Sommige voor een paar jaar, anderen voor een paar maanden of weken.
Daarna zijn we doorgereisd naar Nepal. Daar was het lekker weer. Gelukkig in een redelijk acceptabel hotel te recht gekomen. Warm water moet je bestellen en dat komen ze dan in een emmer brengen. Maar dat is beter dan niets. Hier hebben we ook samenkomsten gehad in een christelijk conferentie. Erg leuk om christenen te ontmoeten, het zijn erg mooie en lieve mensen.
Wim heeft over allerlei onderwerpen gesproken(genezing, profetie, HG en nog meer). Ik heb ook gesproken in een vrouwensamenkomst over zoon/dochter zijn van God. Twas spannend maar het ging wel goed. Het is soms lastig jezelf goed uit te drukken in het engels. Maar je raakt er wel snel aangewend. Het is wel jammer dat de mensen hier bijna geen engels spreken, dus het is moeilijk om een gesprek te kunnen voeren. We hebben ook nog wat liederen gez0ngen, dat vonden ze erg leuk.
Helaas werd ik de tweede dag daar ziek. Ik werd wakker met 38,5 graad koorts, kben meteen antibiotica gaan slikken en heb de hele dag in bed gelegen. De dag daarna(vandaag) ging het al iets beter, kvoel me nog niet helemaal goed maar de koorts is verdwenen. Kheb waarschijnlijk een 1 of andere infectie opgelopen. Wel balen, ik heb 2 dagen met samenkomsten gemist.
Morgen vertrekken we naar Kathmandu en de dag daarna reizen we door naar een andere plaats en daar hebben we samenkomsten. Khoop dat ik dan helemaal weer opgeknapt ben.
Groetjes,
Carina
Abonneren op:
Posts (Atom)
